Het verzet in Wassenaar speelde een vitale rol na de eerste lancering van de V-2’s vanuit Wassenaar (zie in deze rubriek Woensdag 13 september 1944 de RAF valt de V2 in Wassenaar aan).

Maar ook de Atlantikwall ontsnapte niet aan de scherpe ogen en oren van het verzet. In de archieven van de geallieerde inlichtingendienst zijn de resultaten te vinden. Zoals deze schets van het einde van de tankmuur, die vanaf het Panbos naar het strand loopt. Op donderdag 28 september zette iemand deze uiterst gedetailleerde schets, inclusief vertaling, op papier. Niet lang daarna kwam die in Londen aan.

Londen had ook al een tekening ontvangen van het Wassenaarse duingebied, gemaakt op maandag 4 september 1944, aan de vooravond van “Dolle Dinsdag’.

Vergelijking met de door de bezetter in alle rust en met de spreekwoordelijke Gründlichkeit twee dagen eerder gemaakte kaart laat zien, dat het verzet zeer correcte informatie verzamelde.

Wie de verzetstekeningen maakten, weten we niet. Maar het moeten moedige mensen geweest zijn. Alleen al omdat het gehele strand- en duingebied verboden gebied was en er bovendien streng toezicht gehouden werd. En het bezit van welke aantekening dan ook over militaire werken was al levensgevaarlijk.

Was het bij voorbeeld iemand van de Duinwaterleiding? Die in de verboden zones in de duinen mocht komen en die goed oplette. Of de politieman die bij uitzondering aan het strand mocht komen om een aangespoeld lichaam te bergen? Of schelpenvisser Kortekaas die voor het vervoer werd ingeschakeld? Of was er iemand die van ingekwartierde Duitse officieren ergens geheime Duitse documenten wist te stelen of kopiëren?

Geheimhouding was iets dat het verzet door schade en schande heeft moeten leren. In de eerste oorlogsjaren verloor de oorspronkelijke naïviteit van de argeloze Nederlander het van de geslepenheid van de ervaren opsporingsdiensten van de bezetter. Die vaak geholpen werden door verraders onder de eigen bevolking. In het laatste oorlogsjaar, nu 75 jaar geleden, waren de illegalen door de wol geverfd en deden hun werk in stilte. Met als gevolg dat we hun namen amper kennen.

Wél weten we dat er 35 inwoners van ons dorp als lid van het verzet zijn omgekomen. In een vuurgevecht gesneuveld, gefusilleerd of in een concentratiekamp afgebeuld of uitgehongerd. Na de bevrijding in 1945 is Wassenaar uitgebreid met nieuwe wijken en straten met sierlijke en historisch zeer verantwoorde straatnamen. Maar namen van omgekomen verzetsstrijders uit Wassenaar ontbreken!